Cienista dolina / Shadowlands

Przyjaciółka W. jakiś czas temu zainteresowała ją postacią S.C.Lewisa,
irlandzkiego pisarza i naukowca, autora wielu poczytnych powieści, m.in. znanej
na całym świecie "Opowieści z Narni". S.C.Lewis, pseudonim Jack, w swojej
twórczości podejmował bardzo istotne tematy z pogranicza filozofii literatury,
etyki i moralności. We wczesnej młodości był zagorzałym ateistą, później doznał
głębokiego nawrócenia na wiarę chrześcijańską. Prawdopodobnie swój udział
w tym nawróceniu m.in. miał sam J.R.R. Tolkien, wieloletni przyjaciel Lewisa.
W późnym okresie życia, już jako dojrzały mężczyzna, Jack doświadczył
prawdziwej miłości do amerykańskiej pisarki Joy Gresham. Sfabularyzowany opis
jego relacji z Joy został przedstawiony w filmie "Cienista dolina", który W. poleciła
mi obejrzeć. Zrobiłam to wczoraj. Pomimo tego, że film jest długi i że było bardzo
późno, było warto... Film bardzo ciekawy, inteligentny, dowcipny, poruszający
i pobudzający do refleksji. POLECAM!!
Dla zainteresowanych obejrzeniem filmu zamieszczam link :)

                                     

Oto kilka cytatów z filmu, które najbardziej mi zapadły w pamięć:

"Po co kochać, skoro strata tak bardzo boli? Już nie mam odpowiedzi, a jedynie życie,

które przeżyłem. (...) Cierpienie teraz jest częścią tamtego szczęścia. Taka była umowa."

**
"Nie chcę już nigdy być gdzie indziej. Nie czekam już, że coś nowego się wydarzy.
Nie zaglądam za następny róg, Nie szukam niczego za następnym wzgórzem.
Jestem tutaj, teraz i to wystarczy..."
**
"Nie jestem pewien, czy Bóg tak bardzo chce, żebyśmy byli szczęśliwi. Sądzę, że On chce,

abyśmy potrafili kochać i byli kochani. Chce, żebyśmy dojrzeli! Chcę wam powiedzieć, że On

dał nam dar cierpienia, ponieważ nas kocha. Mówiąc inaczej ból jest megafonem Boga,

który ożywia głuchy świat. Jesteśmy jak kamienne bloki, z których rzeźbiarz wycina postać

człowieka. Uderzenia jego dłuta, które ranią nas tak bardzo,są tym co czyni nas idealnymi."

**

oraz specjalna dedykacja dla W. :

"Zawsze odkrywam, że w ciągu roku to jest okres próby. (...) Liście jeszcze nie uprzątnięte.

Wszędzie błoto. Mroźne poranki minęły. Słoneczne poranki jeszcze nie nadeszły.

Daj mi zamiecie i zamarznięte rury, ale nie ten czas nicości. Nie tę... poczekalnię świata."